حکمت اول"
حکمت اول نهج البلاغه به فرمایش امام علی (علیه‌السلام) درباره رفتار در زمان فتنه‌ها اشاره دارد و تشبیه به شتر دو ساله (ابن اللبون) را به کار می‌برد که نه قابلیت سواری دارد و نه شیردهی. این استعاره به مفهوم بی‌طرفی و عدم قابلیت بهره‌برداری در شرایط آشوب و بحران‌های اجتماعی اشاره دارد. پیام‌های کلیدی این حکمت شامل بی‌طرفی هوشمندانه، پرهیز از سوءاستفاده، حفظ کرامت انسانی و ضرورت تدبیر و تعقل در مواجهه با فتنه‌هاست. همچنین، تفاوت بی‌طرفی با بی‌تفاوتی به حق و اهمیت شناخت حق از باطل نیز مورد تأکید قرار گرفته است. این آموزه‌ها در عصر حاضر به عنوان راهنمایی برای حفظ آرامش و عدم همکاری با جریانات فاسد و فتنه‌انگیز تلقی می‌شود.