ثواب زدودن غم از دل مؤمن

1. «مَن نَفَّسَ عَن أخیهِ المؤمِنِ کُربَةً مِن کُرَبِ الدنیا ، نَفَّسَ اللّه ُ عَنهُ سَبعینَ کُربَةً مِن کُرَبِ الآخِرَةِ .» (لکافی : 2/200/5 .)

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر که اندوهى از اندوههاى دنیا را از برادر مؤمن خود بزداید ، خداوند هفتاد اندوه از اندوههاى آخرت را از او بزداید .

2. «مَن نَفَّسَ عَن مؤمنٍ کُربَةً نَفَّسَ اللّه ُ عَنهُ کُرَبَ الآخِرَةِ ، و خَرَجَ مِن قَبرِهِ و هُو ثَلِجُ الفُؤادِ .» [الکافی : 2/200/4.]

امام صادق علیه السلام : هر که غمى از مؤمنى بزداید ، خداوند اندوههاى آخرت را از او برطرف سازد و از گورش خنک دل بیرون آید .

3. « إذا بَعَثَ اللّه ُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ ، کُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ : لا تَفزَعْ و لا تَحزَنْ··· فیقولُ لَهُ المؤمنُ :··· مَن أنتَ ؟ فیقولُ: أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ على أخیکَ المؤمِنِ .» [الکافی : 2/200/4.]

امام صادق علیه السلام : چون خداوند مؤمن را از گورش درآورد مثالى با او خارج شود که در جلو او راه مى رود و هرگاه مؤمن یکى از صحنه هاى هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن مثال به او گوید : نترس و غم به خود را مده . . . مؤمن به او گوید : . . . تو کیستى؟ مثال گوید : من همان شادى و سرورى هستم که به برادر مؤمنت رساندى .

4.  «أیُّما مُؤمِنٍ نَفَّسَ عَن مُؤمِنٍ کُربَةً و هُو مُعسِرٌ یَسَّرَ اللّه ُ لَهُ حَوائجَهُ فی الدُّنیا و الآخِرَةِ .» [الکافی : 2/200/5 .]

امام صادق علیه السلام : هر مؤمنى که گرفتارىِ مؤمن تنگدستى را رفع کند ، خداوند حاجت هاى او را در دنیا و آخرت آسان (برآورده) سازد .

5. «مَن فَرَّجَ عن مُؤمِنٍ فَرَّجَ اللّه ُ عن قَلبِهِ یَومَ القِیامَةِ» [الکافی : 2/200/4.]

امام رضا علیه السلام : هر که غم و نگرانى مؤمنى را بزداید ، خداوند در روز قیامت گره غم از دل او بگشاید .

 6. «مَن فَرَّجَ عن مُؤمِنٍ کُربَةً مِن کُرَبِ الدنیا فَرَّجَ اللّه ُ عَنهُ کُربَةً مِن کُرَبِ الآخِرَةِ . [بحار الأنوار : 74/233/28.]

امام رضا علیه السلام : هر که غمى از غمهاى دنیا را از دل مؤمنى برطرف سازد، خداوند غمى از غمهاى آخرت را از دلش بزداید .