يكشنبه, ۲۵ مرداد ۱۳۹۴، ۱۲:۴۷ ب.ظ
من مواعظ على‌علیه السلام: إنّ أحسن ما یألف به الناس قلوب اودّائهم ونفوا به الضّغن عن قلوب أعدائهم حسن البشر عند لقائهم و التفقد فی غیبتهم و البشاشة بهم عند حضورهم.
(تحف العقول صفحه ۲۱۸)
خوش‌رویى و خوش‌برخوردى، سبب جلب محبت افراد و تألیف قلوب است. در روایت وارد شده که: «التودّد نصف العقل». این حدیث براى همه مسئولین در نظام اسلامى و بالاخص روحانیونى که مسئولیتى را در اداره یا نهادى عهده‌دار هستند بسیار قابل توجه است. زیرا افرادى که براى انجام کارى مراجعه مى‌کنند، از نظر ایمان در یک سطح نیستند چه بسا یک برخورد سرد و یا یک بى‌اعتنایى به ارباب رجوع موجب شود که او از دین زده شود و اعتقادش سست شود. و بالعکس اخلاق خوش موجب مى‌شود که او به دین و اسلام خوشبین شده و جذب شود. «المؤمن بشره فى وجهه و حزنه فى قلبه.»
m. moradi