حفظ دین

ازدواج به خودی خود امری مستحب است، ولی گاهی به جهت نذر، عهد، قسم و یا برای رسیدن به واجب دیگر، یا جلوگیری از ضرر و معصیت و. .. واجب می شود.[1] پس، از جمله اهداف ازدواج، رعایت امور شرعی و انجام وظیفه دینی اعمّ از واجب و مستحب است [2] تا بدین وسیله، پاکی و طهارتِ نفس و آرامش روحی و روانی بطور کامل حاصل گردد و آدمی از خطر انحراف، آلودگی و گناه حفظ شود. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:

«مَنْ احَبَّ أَنْ یلْقَی اللَّهَ طاهِراً مُطَهَّراً فَلْیلْقَهُ بِزَوْجَةٍ»[3]

هر کس دوست دارد خدا را با طهارت و پاکیزگی ملاقات کند، با داشتن همسر او را ملاقات کند.

بهترین راه برای حفظ عفت، ازدواج کردن در اولین فرصت ممکن است و هرگونه سهل انگاری در این مورد به زیان انسان تمام می شود. این ضرورت در دوره جوانی بیشتر احساس می شود، چون در دوره جوانی که هنگام هیجان غریزه جنسی است، بهترین راه برای منحرف کردن یک جوان، استفاده از این غریزه و جاذبه های جنسی است. انسان با داشتن همسر و با تسکین غریزه جنسی، جاذبه های منحرف کننده را کمرنگ می بیند، و براحتی می تواند عفت خود را حفظ کند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این باره فرمود:

«ایما شابٍّ تَزَوَّجَ فِی حَداثَةِ سِنِّهِ عَجَّ شَیطانُهُ: یا وَیلَهُ! عَصِمَ مِنّی دینَهُ»[4]

هر جوانی که در ابتدای جوانی ازدواج کند، شیطان او فریاد می کشد: ای وای! دینش را از دست من در امان داشت.

البتّه، تأثیر ازدواج در حفظ دین به این معنا نیست که تمام زمینه های فساد در انسان

متأهل از بین می رود، بلکه او نیز باید در حفظ پاکدامنی خود بکوشد. پیامبر صلی الله علیه و آله در این باره فرمود:

«اذا تَزَوَّجَ الْعَبْدُ فَقَدْ احْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ فَلْیتَّقِ اللَّهَ فِی النِّصْفِ الْباقی »[5]

هرگاه بنده ازدواج کند نیمی از دینش را حفظ کرده است، پس در نیم دیگر باید تقوای الهی پیشه کند.

منبع: برگرفته از خلاق خانواده، ج 2، ص: 32 و دانشنامه حوزه

------------

[1] - ر. ک: عروةالوثقى، سید محمدکاظم طباطبایى یزدى، کتاب النکاح، مسأله 3 و 4

[2] - از این رو، گفته‏اند: استحباب ازدواج با یک بار زن گرفتن از بین نمى‏رود، بلکه تعدّد ازدواج چه دائم و چه موقّت مستحب‏است. ر. ک: همان، مسأله 2

[3] - بحارالانوار، ج 103، ص 220

[4] - کنز العمّال، ج 16، ص 276

[5] - بحارالانوار، ج 103، ص 219