خوب انسان گاهی به این مسئله فکر کند
که برای چه زندگی می کند؟
زندگی به چه معنی است؟
چرا باید زنگی کند؟
آخر زندگی انسان چه میشود؟
اصلأ چگونه می تواند از زندگی خود رضایت داشته باشد.
چگونه می تواند به خواسته‌های خود برسد تا روز برسد که بگوید من به همه‌ی آنچه که می خواستم رسیدم.
امام على علیه السلام:
لا غائبَ أقرَبُ مِن المَوتِ
هیچ غایبى نزدیکتر از مرگ نیست
میزان الحکمه جلد11 صفحه92
امام حسین (علیه السلام) فرمودند:
اَلنّاسُ عَبیدُ الدّنیا، وَ الدّینُ لَعِقٌ عَلی ألسِنَتِهِم یَحوطونَهُ بِهِ ما دَرَّت مَعایِشُهُم، فَاِذا مُحِصّوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدّیانونَ؛
مردم بنده ی دنیایند و دین، چیزی است که بر زبانشان می چرخد و تا وقتی زندگی هاشان به خوبی می گذرد، دم از دین می زنند. پس هر گاه با بلا آزموده شوند، دینداران اندک می شوند.
تحف العقول، ص ۲۴۵
